Leteći pepeo je nusproizvod sagorevanja uglja u termoelektranama i predstavlja otpadni materijal koji se lageruje na deponijama i koga je neophodno zbrinuti. Dobijanjem statusa sekundarne sirovine i neopasnog otpada, pepelo i šljaka dobijaju široku mogućnost primene.

Pepeo je složena smeša, koja sadrži veliki broj komponenti, zbog čega su mogućnosti njegove primene višestruke.
Pepeo se može koristi u proizvodnji cementa, betona (poboljšava osobine i kvalitet, povećava konačnu čvrstoću, gustinu, smanjuje propustljivost i koroziju armature), kao sirovina za proizvodnju gradjevinskog materijala (betoskih prefabrikata, gradjevinskih blokova, opeke, keramike), u izgradnji puteva za mehaničku i hemijsku stabilizaciju trase, komunalnih rovova i nasipa, u proizvodnji veziva i maltera, u proizvodnji opeke, dodatak zemljištu kao djubrivo, u hemijskoj industriji i dr.

U 15 zemalja Evropske Unije godišnje se iskoristi 28 miliona tona letećeg pepela – oko 14 miliona tona se upotrebi u proizvodnji betona, nešto manje u prozvodnji cementa, a oko 23% u gradnji puteva.

Brojne značajne građevine u svetu napravljene su uz primenu letećeg pepela.